Zaterdag 30 september 2023
Van Niagara Falls naar Toronto Airport naar Amsterdam Schiphol
Overnachting: Vliegtuig
Om 7:00 uur wakker worden met uitzicht vanuit je bed op de watervallen, dat is niet verkeerd hoor! De zon komt vandaag op rond deze tijd, maar die zie ik maar vaag. Er is veel mist vanmorgen. Niet alleen door het water van de watervallen, maar gewoon mistig. Ook bij de andere hoge hotels die we links van ons zien staan, hangt de mist rond de bovenste verdiepingen. Ons hotel waarschijnlijk ook, het heeft 41 verdiepingen. Dan slapen we nog maar even door, er is toch niet veel te zien nu.
Als de mist is opgetrokken en wij echt wakker zijn is het uitzicht weer geweldig. Beneden op straat is het nog rustig, nog wel. De boten, Maid of the Mist (USA) en Niagara City Cruises (Canada) varen inmiddels weer af en aan. Daar staan al heel veel mensen in poncho’s op. En die heb je nodig, omdat je heel dicht bij de watervallen komt. Wij hebben deze tocht in 2015 gedaan en is echt fantastisch. Voor de volledigheid, wij zitten met het hotel aan de Canadese kant, aan de overkant zie je dus Amerika. Beide hebben hun eigen cruises.
Nog een laatste blik naar buiten en om half 11 checken we via de app uit, dat hoef je niet naar de balie, dat is wel zo makkelijk.
De auto zetten we op het grote, algemene parkeerterrein. Slechts 35 dollar, dan mag je de hele dag blijven staan. Of een uurtje, dan is het ook 35 dollar. Ze weten het allemaal wel te vragen hier.
Op ons gemak gaan we aan de wandel langs de rivier en de watervallen. Het is prachtig weer vandaag. We stoppen veel, maken foto’s en genieten gewoon van het wereldwonder. Het blijft bijzonder dat al dat water maar blijft komen en dus blijft vallen.
Wij zijn niet bepaald de enige die hier een kijkje komen nemen, wat een mensen massa. Deze drukte kunnen wij ons niet herinneren van de vorige keer. Dat de Chinezen weer mogen reizen na Covid is ook duidelijk, busladingen vol. We lopen tot bijna aan de Rainbow International Bridge, maar dan vinden we het mooi geweest en lopen terug. Af en toe nog even een uitzicht momentje en dan stappen we weer in de Jeep. We nemen nog een kijkje bij de Whirlpool Aero Car. Dit is een kabelbaan die over de rivier gaat bij een bocht in de rivier. Vanaf de Canadese kant kan je niet instappen, vlak voor de oever stopt hij en gaat hij weer terug naar Amerika. Logisch, want anders zou je de grens over gaan.
Om 18:00 uur moeten we op het vliegveld zijn, en het is nog ongeveer 125 km rijden. Ook moeten we de Jeep weer inleveren natuurlijk ☹️ .
Langs 10-tallen wijngaarden, schitterende huizen en boerderijen rijden we weer richting Toronto. Nog even tanken voordat we om 16 uur bij het vliegveld zijn. Dat is dan weer iets te vroeg, maar ja dat is moeilijk inschatten. Op het vliegveld is het ook superdruk, maar we vinden een plekje waar we nog iets kunnen eten en drinken en wachten.
Deze keer lijken we op tijd te vertrekken, 21:00 uur staat nog steeds aangegeven. Om 20:00 uur gaan we boarden. Om half 9 zitten we, we zijn er klaar voor! Maar ja, dat wil niet zeggen dat het vliegtuig er klaar voor is. Al snel wordt er omgeroepen dat er ivm met een defect nog op onderdelen gewacht moet worden (altijd een rustgevend gevoel, not!). Als die niet snel arriveren moeten we het vliegtuig weer uit. Pff, dat meen je toch niet hè. Al snel melden ze dat de onderdelen gearriveerd zijn. Ok, dat scheelt weer, we mogen blijven zitten. Nu nog installeren, testen en weet ik veel wat. Uiteindelijk vertrekken we om 22:30 uur. Anderhalf uur later, anderhalf uur langer zitten.
De kip is weer op als wij aan de beurt zijn, dus weer pasta. Is deze keer wel beter dan op de heenreis volgens Jos. Ik zou het niet weten, want het is pasta met champignons. Daar ga ik niet aan beginnen. Twee broodjes en een brownie voldoen ook.
Hij vliegt wel lekker door, 7 uur later zijn we op Schiphol. De douane gaat super vlot en ook de koffers komen best snel op de band. We nemen de shuttlebus naar het Van der Valk hotel en pikken de auto op. Uiteindelijk zijn we zondag om 14:15 thuis. Het blijft een lange reis. Maar we hebben het er weer voor over gehad. Het was een heerlijk vakantie, met veel natuur, rust, gezellige vrienden, een heerlijke truck camper en een stoere auto en gaaf hotel op het eind. Oja, ook met een verkoudheid (nog steeds) en een pijnlijke rug (nog steeds), maar kleinigheidjes hou je altijd. 🙂
Met de camper hebben we 3230 km gereden en met de Jeep Wrangler nog 340 km.
Nu maar weer bedenken waar we volgend jaar heen willen, er staat genoeg op ons wensenlijstje!
Bedankt voor de reacties en voor het meelezen. Tot ziens!
