2013 Key West Mei

Even er tussenuit! Lekker 10 dagen relaxen in Florida, en dan vooral op Key West. We vliegen op 16 mei naar Miami, waarna we de volgende dag doorrijden naar Key West. Daar gaan we een week genieten van de zon, zee, lekker eten en een drankje op zijn tijd. Na die week verblijven we nog een nachtje bij Miami om de volgende dag weer naar huis te vliegen. We houden een kort verslag bij. Kort? Ja, kort, want we willen eigenlijk gaan relaxen en dus hebben we waarschijnlijk niet heel veel te vertellen of misschien geen zin. Maar dat weet je bij ons maar nooit natuurlijk…

keywest-margarita

Donderdag 16 mei 2013
Vlucht van Amsterdam naar Miami Overstap in Atlanta
Overnachting Holiday Inn Express Hotel & Suites

Goedemorgen vanuit een nog donker Florida! Het is nu 5 uur in de ochtend en we zijn klaarwakker, dus wat doe je dan… even een verhaaltje schrijven over de dag van gisteren.
De reisdag van gisteren is prima verlopen. Eigenlijk begon woensdagavond onze vakantie al. We zijn om 18.00 uur naar ons hotel gebracht in Badhoevedorp. We slapen namelijk deze nacht in De Herbergh. Een aanrader als je ooit belachelijk vroeg op Schiphol moet zijn. Klein, knus hotel, met schone kamer en bovendien een heerlijk restaurant. We eten er echt geweldig! We hebben alle drie iets anders, en alle drie eten we onze vingers erbij op. Na het eten vertrekt onze wegbrenger (waarvoor dank!) en gaan wij nog even relaxen op de kamer en vooral vroeg slapen.

De shuttlebus stopt aan de overkant bij het Novotel, 3 minuutjes lopen. Deze bus gaat langs diverse hotel in de omgeving. Om 10 voor half 6 staan we paraat. Pfff, nog steeds wel erg vroeg hoor, maar het is droog, de vogeltjes fluiten, het lijkt wel vakantie! We pikken nog wat mensen op bij het Ibis hotel en dan zijn we met zo’n twintig minuutjes op Schiphol. Op naar hal 2. Het is nog best rustig, voor Schiphol dan hè. Inchecken hebben we gisteren thuis al gedaan en verliep in 1x helemaal goed. Nu alleen de koffers nog inchecken bij de self-service. Gelijk aan de beurt, koffers in zo’n hokje zetten, label er aan, en klaar zijn we!

Er moet nog even een stekkertje gekocht worden (logisch in ons geval) en dan lust ik wel een ontbijtje. Lekker nog wat mensen kijken en dan naar gate. “mind your step” roepen ze toch echt niet voor niets om aan het eind van de loopband. Toch begrijpt niet iedereen dat en we zien een paar mensen opstapelen aan het eind van de band. Iedereen wordt weer overeind geholpen, niks aan het handje. Bij de gate hebben ze er zin in, want ze beginnen vroeger met de controle. Ook weer gebeurd. Het wachten is op het instappen. Ook dat gaat uiteindelijk natuurlijk gebeuren. We hebben prima plekken op rij 11, dus lekker voorin.

Onderweg af en toe een beetje turbulentie. Maar verder het gebruikelijke, hapje, drankje, je kent het allemaal wel. Ik vind het een lange zit naar Atlanta, maar het mooie is dat we wel een half uur vroeger landen dan gepland. We hebben er 9 uur een 5 minuten over gedaan. Lekker doorgevlogen dus. Nu naar immigrations. Ook altijd weer een verrassing hoe lang dat gaat duren. Dat we op rij 11 zaten heeft nu zo zijn voordelen, we zijn binnen no-time het vliegtuig uit en staan dus behoorlijk vooraan in de immense hal. Er zijn zeker 40 loketten maar die zijn niet allemaal open. Wij staan in rijtje 24 en daar treffen we een vriendelijke, rustige immigratie officier. Vingerafdrukken en een fotootje. Jos hoeft deze keer alleen afdrukken van zijn rechterhand, ik van beide. Een logica die we niet snappen, maar maakt ons niet uit. De stempels staan weer in ons paspoort, dus we zijn blij.

De koffers duren wat langer, maar zodra ze er zijn lopen we langs de douane. Nu hebben we niets aan te geven, maar ze hebben ook geen interesse in ons, staan lekker te kletsen. Prima, we geven het formulier af en klaar. Koffer weer afgeven en door naar security. Alles loopt lekker vlot achter elkaar door hier op Atlanta.  Dus voordat we het weten zitten we bij gate B11. Nog een half uurtje wachten en we kunnen instappen voor het laatste stukje van de reis. Hier staat 2 uur voor gepland. Ook hier geeft de piloot extra gas, want we zijn er een kwartier eerder in Miami. En dan, waar we al bang voor waren, weer een giga rij bij Alamo. Duurt echt wel een uur voordat we aan de beurt zijn. Maar dan heb je ook wat. Deze reis hebben we gekozen voor een cabrio. We dachten doe eens gek. Dus dat doen we. Jos vraagt in de eerste instantie om een Mustang. Zijn bijna naam genoot, Jose, weet niet zeker of ze die op het moment hebben. Maar hij heeft wel een upgrade naar een Camaro. Oh. Oke. Ik zie aan Jos zijn gezicht dat hij daar erg blij van wordt. Oke, we gaan voor de Camaro. Pfff, de midlife crisis slaat duidelijk toe! Jose gaat nog even extra checken of de auto klaar staat, yep we kunnen gaan. En inderdaad in de garage staat een asociale, rode duivel voor ons klaar. Tjezus, wat een ding zeg.  Even passen en meten met de koffers, want het is natuurlijk een kofferruimte van niks. Maar dat wisten we van te voren. And off we go!

De kap is uiteraard naar beneden en ook al is het inmiddels even na zes uur, de zon schijnt nog heerlijk op ons bolletje. Het is 25 graden. De auto is snel, heel snel. Vind ie leuk. Dat ik steeds een hartverzakking heb als hij optrekt, vind ie ook leuk. We rijden naar ons hotel in Plantation. Dit is nog zo’n half uurtje rijden. De Holiday Inn Express ziet er prima uit. Op de parkeerplaats staan nog 2 Camaro’s. Bij eentje is men foto’s aan het maken. Ja, er zijn meer mensen die zo’n ding huren.

We zijn nog niet echt moe. Dus rijden we nog even naar een Apple Store. Ja, dat rijden is geen straf hè. Ik wil graag een nieuwe iPad. Ik kijk nog heel even naar de mini iPad, maar vind die toch echt te mini. Zo, dat is ook weer geregeld. Terug naar het hotel. We nemen nog even een hamburgertje mee bij de Mac. Want we hebben nu toch een beetje trek. We zijn dan toch best wel moe eigenlijk, toch wel. Het is hier nu tien uur, en we gaan lekker slapen in ons King Size bed.

Vrijdag 17 mei 2013
Van Miami naar Key West
Overnachting Best Western Plus Hibiscus Motel

We willen niet lullig doen of zo, ook niemand jaloers maken of zo, maar vandaag hadden we 31 graden. We begrijpen van diverse berichtjes dat het in Nederland heel ander weer is dan hier. Tja, vervelend.
Misschien even jullie leed verzachten; weet je wat het is in een cabrio, daar komt die zon ook lekker naar binnen. En dat is heerlijk. Maar wat ik daarmee wil zeggen; ik heb heus wel gesmeerd, meerdere keren zelfs en toch zien we er opeens uit als twee vuurtorens. We geven gewoon licht in het donker! Wow, dat gaat snel zeg. Maar ja, je hoort ons natuurlijk niet klagen hé. We gaan gewoon door met smeren, alleen nu dan de after-sun.

Vanmorgen hebben we lekker even gewinkeld in de Sawgrass Mill Mall. Gigantisch winkelcentrum vlakbij het hotel. Eerst nog even langs de Walgreens, want we zijn te vroeg voor het winkelcentrum. We waren dan ook een beetje vroeg wakker, zoals jullie hebben kunnen lezen. Dus direct na openingstijd om 10.00 uur lopen wij naar binnen, lekker rustig nog. Ons hoofddoel is wel de Converse Store, waar we allebei leuk slagen. We kijken verder nog wat rond, maar kunnen ons aardig beheersen.

Zo, dan nu koers naar Key West. Dat is nog zo’n kleine 300 km. Om 16.00 uur zijn we in het hotel. We hebben nu een kamer beneden, dat is wel lekker. We kunnen zo het zwembad in rollen, mochten we dat willen. De temperatuur is er wel naar in ieder geval. Het is best druk in het hotel. Groot verschil met afgelopen december. We rijden nog even naar de supermarkt, want koude drankjes in de koelkast is hier wel aan te raden. Natuurlijk vergeten we ook de after-sun niet.  Na het nuttigen van zo’n koud drankje lopen we naar Duval Street om een hapje te gaan eten. We hebben om 12.00 uur geluncht en het is nu 20.00 uur, dus we hebben best trek. We vinden een plekje op het terras van het Grand Café. Echt lekker gegeten. Jos een steak en ik ga aan de kip, die een overheerlijk sausje van groenten heeft.

Na het eten slenteren we terug naar het hotel, inmiddels is het behoorlijk druk geworden in Duval Street. Veel Amerikanen die een weekendje op stap lijken te zijn. Wij ploffen nog even neer bij het zwembad van het hotel. Met 27 graden is dat nog goed te doen om 22.00 uur. Jos heeft nog een paar nieuwe sigaren gekocht, dus daarvan wordt er eentje genuttigd.  Ook al hebben we veel gereden (wat geen straf is), hebben we een lekker relaxte dag gehad. Dat is dan ook de bedoeling van deze trip. Altijd leuk als een plan uitkomt, op dag 1 in ieder geval. Nu lekker slapen, en morgen zien we wel weer!

 

Klik op de afbeelding voor diashow

Zaterdag 18 mei 2013
Overnachting Best Western Plus Hibiscus Motel

Heerlijk uitgeslapen! Sowieso heerlijk geslapen. Gelukkig geen last gehad van onze verbrande onderdelen. Het ziet er pijnlijker uit dan het is. Ik had alleen wel verwacht dat het wat minder rood zou zijn vanmorgen. Dat valt dan weer een beetje tegen. Goed, we blijven dus smeren vandaag. We weten nog dat het ontbijt nou niet heel bijzonder is hier in het hotel. Standaard verhaal; donuts, muffin en sapjes. Nou ja, wel iets meer dan dat, maar toch hebben wij gisteren bij de Publix zelf een ontbijtje meegenomen. Vers fruit (met mega aardbeien), yoghurtjes, mini croissants en een overheerlijk mango sapje wat we gisteren ontdekt hebben. Kopje koffie is ook zo gemaakt en we genieten van een prima ontbijtje. Om 11 uur gaan we dan maar eens op stap.

We rijden, ja rijden. Op zich is er heel veel op loop afstand van het hotel, maar ja, met zo’n auto ga je liever rijden natuurlijk. Dus we rijden… naar de andere kant van het eiland, naar het haventje. Daar lopen (ja, lopen) we lekker rond. Bootjes kijken, mensjes kijken, winkeltjes kijken, van alles dus. En dat allemaal onder een mooie blauwe lucht bij 33 graden. Vandaag staat er wel wind, in tegenstelling tot gisteren. Dat is eerlijk gezegd wel lekker. Voor de late lunch klimmen we op een barkruk bij de Sunset Pier. Uit ervaring weten we dat je hier een mooi uitzicht hebt op de ondergaande zon. Maar om half 3 heb je niet zo veel aan die wijsheid. Maar wat ik ook onthouden heb is dat de Pina Colada hier ook erg lekker is. Dus ja, wat doen je dan hé. We bestellen er een hamburger en een Turkey Club bij, die natuurlijk weer veels te groot is. Oja, Jos was inderdaad zijn hoed vergeten, maar dat ‘probleem’ is ook al opgelost.

Dan krijgen we nog even een show van een Jet Pack. Wie kent het niet. Nou, ik niet. Er vliegt opeens een man boven het water uit. Een soort James Bond die vanuit het water de lucht inschiet. Wat uiterlijk betreft geen James trouwens, maar dat ter zijde. Nou ja, lastig uit te leggen, maar op het filmpje wordt het wel duidelijk denk ik. Je kunt zo’n ding blijkbaar huren of zo, en deze meneer maakt even een reclame rondje. De Amerikaanse dames naast ons, gaan helemaal uit hun dak. Echt komisch. Maar het is dan ook een onwijs gaaf gezicht.


In de namiddag drinken we een drankje bij het Southernmost Beach Café.  Zeg maar een strandtent zoals wij ze ook kennen op Kijkduin of Scheveningen, maar dan met 30 graden. Maakt het toch net iets anders. Tegen 8 uur gaan we weer naar de haven waar we een leuk restaurant vinden aan het water, langs de boardwalk. De vriendelijke ober is ooit in Den Haag en Scheveningen geweest. In zijn hotel in Scheveningen heeft hij paddenstoelen en cake op. Vond hij helemaal geweldig. Schiphol is wel een drukke luchthaven volgens hem, hij zag erg veel vliegtuigen over komen bij het hotel. Ik denk dat de paddo’s het aantal wel verdubbeld zullen hebben.

Klik op de afbeelding voor de diashow

Zondag 19 mei 2013
Overnachting Best Western Plus Hibiscus Motel

Over vandaag kunnen we eigenlijk kort zijn; we hebben niet veel gedaan. Héérlijk! In de ochtend gaan we nog even het stadje in en nemen een kijkje bij de andere kant van de haven, daar waar de cruise schepen aanleggen. Er ligt er nu ook eentje, wat een gigantisch ding zeg. In het gewone deel van de haven ligt ook aan aardig bootje. Niet normaal, wat een jacht. Volgens een meneer die naast ons staat kost ie 14 miljoen dollar. Zou zomaar kunnen. De loopplank alleen al is waarschijnlijk duurder dan mijn auto. “My Trust Fund” is de naam van de boot, dat is wel komisch. Wie kan er nou in hemelsnaam zo’n boot betalen. Blijkbaar een hele rijke Canadees, want daar komt het jacht vandaan.

In de middag liggen we lekker bij het zwembad, en ja we duiken er ook een paar keer in. Het is nu weer rustig in het hotel, veel gasten zijn naar huis. In de namiddag komen er wel weer wat nieuwe gasten bij.
Tegen een uurtje of 6 lopen we naar de Sunset Pier, daar nemen we een drankje en wachten op de zonsondergang. Die is vandaag om 8.00 uur. Jos neemt een lekker biertje en ik een Pina Colada. De zon schijnt nog behoorlijk fel op mijn bol. Na een half uurtje bestellen we ook wat te eten. Jos neemt chicken wings en ik ga voor de Caesar Salad. Maar vlak voordat die geserveerd worden zeg ik dat ik mij niet zo lekker voel. Aan eten moet ik opeens helemaal niet meer denken. Jos wenkt de serversteer en vraagt om de rekening omdat ik mij niet goed voel. Ze komt gelijk met de rekening en twee boxen zodat we ons eten mee kunnen nemen. Dat is nou weer aardig, want we hebben nog geen hap genomen. Als we eenmaal in het windje lopen, uit de zon, voel ik mij weer wat beter. Ik denk dat de pina colada niet zo goed gevallen is (ik had ‘m nog niet eens op), waarschijnlijk in combinatie met de zon. Jos wil de auto gaan halen zodat ik niet hoef te lopen, maar even lopen is eigenlijk wel lekker. In het hotel ga ik wel even liggen, Jos eet zijn kip en mijn salade gaat in de koelkast. Inmiddels zitten we lekker buiten bij het zwembad en ben ik weer het ventje!

De zon is inmiddels onder. Dus die is toch gewoon onder gegaan ondanks dat wij het niet gezien hebben. Dat begrijp je toch niet he. We doen van de week wel een nieuwe poging, zonder pina colada…

Klik op de afbeelding voor de diashow

Maandag 20 mei 2013
Overnachting Best Western Plus Hibiscus Motel

Bewolkt als we opstaan! Ik snap dat jullie dat in Nederland niet gek vinden, zien jullie al een paar dagen geloof ik. Maar hier is dat een ander verhaal natuurlijk. Temperatuur is nog gewoon goed, dus wat maakt het uit. We gaan eerst even een hoedje voor mij kopen en dan gaan we van het eiland af. Wow, ja wat een onderneming vandaag zeg. We rijden in een uur naar Bahia Honda State Park. Je weet wel, met die kapotte spoorbrug. Daar heb je een paar strandjes en een van die strandjes is ons doel vandaag. Snorkelspullen zijn ook mee. Nu nog die zon natuurlijk. We zijn nog geen 10 minuten op het strandje en daar komt de zon ook. We zijn compleet!

De hele dag blijft er wel bewolking, maar ook heel veel zon en 30 graden. Door de wind is er erg veel zeewier op het strand, aan de andere kant van dit eilandje was het nog veel erger. Hier drijft het tenminste niet meer in het water. De zee is verder prachtig helder, maar met snorkelen zien we maar 3 vissen of zo. Het is lekker rustig, maar na een uurtje of zo komen er toch wat mensen bij. Hele families. Die gaan een stuk verderop zitten bij de overdekte picknick tafels. Komisch is wel dat ze hun stoeltjes in het water zetten, en af en toe gaan ze daar zitten. Maar de meeste tijd staan die stoeltjes daar maar te staan. Na een paar uurtjes hebben we het wel weer gezien, genoeg zon voor vandaag. De zonnebrand maakt overuren trouwens.

Florida-onderwater

Terug in het hotel. We gaan toch nog even lekker bij het zwembad liggen, maar wel in de schaduw! En af en toe even kopje onder in het zwembad. Na een verfrissende douche lopen we weer richting de zonsondergang. Poging twee. Deze keer blijven we op Malory Square. Waar artiesten en kunstenaars hun kunstjes vertonen. We gaan lekker op een randje zitten bij het water. En nu maar wachten tot ie ondergaat. Vandaag is dat een paar minuten na 8 uur. Even lijkt het weer niet goed te gaan. Donkere wolken komen snel dichterbij. Maar die zijn op tijd weer verdwenen en uiteindelijk hebben we een mooie, oranje ronde bal die in de zee zakt. Niet dat we dat zien trouwens, want de zon gaat nu onder achter een eilandje wat vlak voor de kust ligt. In december ging hij nog een stuk naar links onder, wel in de zee.

We lopen terug door Duval Street en eten heerlijk bij het Hard Rock Café. Ze hebben hier echt prima eten, de konijnenherrie van de muziek moet je dan maar op de koop toe nemen. We sluiten de dag af zoals gewoonlijk, met een neut bij het zwembad waar het nog 26 graden is. Oja, en een sigaar voor Jos. Tot morgen weer!

Klik op de afbeelding voor de diashow

Dinsdag 21 mei 2013
Overnachting Best Western Plus Hibiscus Motel

Het lijkt alsof het geregend heeft vannacht. Niet dat we daar ook maar iets van gemerkt hebben, maar er liggen best grote plassen hier en daar. Kan toch niet alleen van schoonmaken zijn. Maar hoe dan ook, de lucht is weer blauw. met hier en daar een vriendelijk wit wolkje. Het wordt een beetje saai, maar we doen weer niet veel vandaag. Uitslapen, ontbijten en dan wat boodschapjes. Water is alweer bijna op, gaat snel hier. We lopen ook naar het haventje, waar we een bootje bespreken voor aanstaande donderdag.

In de middag liggen we weer lekker bij het zwembad. Drankje erbij, hapje erbij, we komen de dag wel door. In de namiddag wordt het opeens druk in het zwembad. Waar komen die mensen opeens allemaal vandaan. Er komen er in ieder geval een hoop uit Duitsland zo te horen. Ook met kinderen, dus blijkbaar is het daar nu vakantietijd of zo. Maar Jos laat zich niet uit het veld, uuh, zwembad slaan en blijft nog wat dobberen.

Om een hapje te eten lopen we weer naar Duval Street. Voor de duidelijkheid; dat is dé straat hier. Daar gebeurt eigenlijk alles. Daar zitten de winkels, restaurants, bars. Daar lopen de travestieten, lopen mensen verkleed als Captain Jack e.d. Dit is dus The Place To Be op Key West. Vanavond eten we bij Mangoes, goede keuze. Rustig terras, met vriendelijke bediening. Ik eet een heerlijke visje en Jos een filet mingon. En in Amerika kun je dus echt wel gezond eten, Jos heeft geloof ik een pond broccoli op zijn bord. Na het eten koopt Jos nog wat sigaren bij Tomás, het oude mannetje die er in december ook al stond. We lopen nog een stukje verder Duval Street in, maar deze keer niet tot het eind. Ongemerkt lopen we toch heel wat af hier. Nou ja, ongemerkt…

Vanavond heb ik voor de verandering eens mijn camera meegenomen en Jos niet. Dus ik maakt een paar foto’s van het straat beeld. Maar dat zijn dus ook alle foto’s van vandaag, meer is er niet. Oké dan, op verzoek nog even een foto van mij met hoedje (van gisteren).

Zoals ik al zei, meer is er niet te vertellen vandaag. Oja, ze hadden in de middag regen voorspeld, maar daar hebben we niets van gezien. Dus voorspellingen kloppen hier ook niet altijd. Ook lekker belangrijke informatie . Tot morgen maar weer, maar verwacht geen hele spannende verhalen hé. Hoewel….

Klik op de afbeelding voor diashow

Woensdag 22 mei 2013
Overnachting Best Western Plus Hibiscus Motel

Zo, wat een dag zeg. Dat wil zeggen van luieren en niet zoveel doen. Ik kan er wel aan wennen hoor, bevalt goed. Hoewel, we hebben toch wel iets gedaan. Vanmorgen zijn we een beetje gaan rondrijden met de tuut, nu kan het nog hé. We zijn naar een paar andere eilandjes gereden. Bij de meeste kun je niet echt aan de kust komen. Want daar staan de huizen langs en is privé terrein. Mooie huizen gezien, met leuke bootjes voor de deur. Want ja, als je hier een huis hebt, dan heb je ook een boot.

We rijden ook Big Torch Key op, hier woont bijna niemand, maar het is er wel heel mooi. We zien mooie vogels, een hertje en veel mangrove achtige bosjes in het water. Uiteindelijk loopt de weg dood. Logisch, het is een eilandje en de weg houdt een keertje op. Jos maakt nog wat foto’s van de auto, nu met de kap dicht. Ik probeer nog een vogel op de foto te krijgen, maar het is een eigenwijs beest hoor. Ti’s toch gelukt, ben niet te foppen natuurlijk. Er staat hier geen zuchtje wind en de auto geeft aan dat het 37 graden is. Dit is echt wel serieus erg warm hoor.


We gaan weer terug naar Key West. Jos vindt het de hoogste tijd dat ik ook eens in de auto ga rijden. Oké dan. Hij stopt op een parkeerplaats waar toevallig net een gigantische leguaan rond stapt. Net voordat hij tussen de bosjes verdwijnt zet ik ‘m nog op de foto. Er loopt ook nog een mooi groene, maar die is een stuk kleiner.

Nou goed dan, ik achter het stuur van de Camaro. Wow, rijdt wel lekker hoor. Op naar de Publix! Daar halen we even wat lekkers voor morgen op de boot. Inmiddels is het een uurtje of twee, ja mooie tijd voor het zwembad vinden wij. Het is de hoogste tijd om even af te koelen. De wind is gedraaid of zo, of weg. In ieder geval is het vandaag gewoon bloedheet. Dus de rest van de dag brengen we door bij en in het water. Rond een uurtje of 7 gaan we dan maar eens kijken waar we gaan eten. Deze keer wordt het Sloppy Joe’s. Daar moet je geweest zijn als je op Key West bent geweest. Tenminste, dat vinden wij. In de tijd dat Hemmingway op het eiland woonde, kwam hij vaak bij Sloppy Joe’s. Hier geen luxe steaks en linnen servetten, maar een good old fashion burger in een mandje!

Smaakt prima! Ondertussen klimmen er 2 gasten op het podium en die gaan leuke muziek maken. Ze ouwehoeren ook veel, maar het is wel komisch. Als toetje nemen we nog maar een drankje, om zo nog even van de gezelligheid te genieten. Als de heren er mee stoppen, houden wij het ook voor gezien. Na een geslaagd avondje, lopen we weer naar het hotel. Nu weer bij het zwembad, nog steeds erg warm, een laatste neut voor het slapen gaan. Proost!

Klik op de afbeelding voor de diashow

Donderdag 23 mei 2013
Overnachting Best Western Plus Hibiscus Motel

Nou ja zeg, is toch ons boottripje in het water gevallen! Je zou zeggen een boot hoort in het water, maar nee, het hele tripje is gewoon niet doorgegaan. We waren voor half 10 bij de verhuurder. Dan zouden we onze spullen namelijk rustig op de boot kunnen leggen, papieren invullen en om 10 uur vertrekken. Dat was het plan. Maar toen we aan kwamen liep de beheerder met een schroef van een boot richting onze boot. Dat kan  niet goed zijn. Zijn collega komt naar ons toe en geeft uitleg. Diegene die de boot gisteren heeft gehuurd heeft de schroef naar zijn mallemoer geholpen omdat hij vast zat in ondiep water. Lekker slim zeg. Dus ze gaan er nu een andere schroef opzetten, maar weten niet zeker of dat de juiste is. Ondertussen vullen wij wel alvast alle papieren in. Zijn maat maakt een proefrondje met de nieuwe schroef. Maar helaas dat is geen goede. Een andere hebben ze niet. En een andere boot dus ook niet. We krijgen ons geld terug en daar staan we dan. Echt balen even hoor.

We rijden nog naar een andere verhuurder, maar die heeft geen boten meer vrij vandaag. Dan houdt het op. We zullen een vaartochtje voor een volgende keer moeten bewaren. We gaan maar even naar een strandje en later plonsen we nog in het zwembad bij het hotel. In de middag lopen we nog door het stadje en kijken nog wat winkeltjes. Uiteindelijk komen we weer terecht bij Sloppy Joe’s. Even om wat te drinken. Diezelfde kerels van gisteren gaan op een gegeven moment weer spelen. Dus dan blijven we er ook maar een hapje eten. Na een paar gezellige uurtjes lopen we weer naar het hotel.

En zo is eigenlijk onze laatste dag op Key West opeens voorbij. We zitten nog bij het zwembad, Jos rookt zijn sigaartje en ik type het verslag. Morgen rijden we op ons gemak terug richting Miami, waar we nog een nachtje verblijven. Key West is echt weer goed bevallen. Het is heel toeristisch, maar toch is het er heerlijk relaxed. En dat is wat we zochten deze reis. Missie geslaagd!

We hebben geen foto’s gemaakt vandaag, dus het blijft bij dit korte verslag. Dus we zeggen proost op Key West en tot morgen vanuit Miami!

Vrijdag 24 mei 2013
Overnachting Best Western Plus Kendall Hotel & Suites

Bye, bye Key West! We rijden om kwart voor 11 bij het hotel weg. Koffers weer ingepakt en op de achterbank. Voor de laatste keer rijden we door de straten met leuke huizen. We draaien de US1 op en dan is het een rechte weg, kan niet missen. Het is ongeveer 240 km naar ons hotel in Miami. Maar doorrijden is er niet bij op de Overseas Highway. Maar dat geeft niet, we genieten nog van de omgeving en het mooie weer natuurlijk. Op het het eilandje Islamorada stoppen we bij een Bass Pro winkel. Heerlijk winkels zijn dat om door heen te struinen! De boot van Hemingway (nou ja replicaatje) ligt hier gewoon midden in de winkel.

We vervolgen onze weg, het is nu nog maar een uurtje of zo. Ons hotel ligt in de wijk Kendall. Behoort nog steeds tot Miami, wat dus echt onwijs groot is. Ook deze Best Western ziet er netjes uit. Beetje jammer dat onze kamer nog niet klaar is als we om half 3 inchecken. Inchecken is officieel vanaf 4 uur, dus we kunnen er niet heel veel van zeggen. We gaan even lekker bij het zwembad zitten. Wel onder de parasol want het is hier ook goed heet, 34 graden en best benauwd. Drie kwartier later krijgen we kamer 125 toegewezen en die ziet er prima uit. We frissen ons even op en rijden dan naar een winkelcentrum hier in de buurt; Dadeland Mall. We laten voor de verandering het dak op de auto, we hebben wel weer genoeg zon gehad voor vandaag. Bij de Apple Store koop ik nog even een hoesje met toetsenbord voor mijn iPad. Jos koopt niks…

Terug naar het hotel, hoogste tijd voor een neut. We rijden nog geen 3 minuten van de Mall vandaan en het gaat regenen. Grote, dikke druppels. We zijn erg blij dat het dak op de auto zit, dat mag duidelijk zijn.
Zeven uur zijn we weer in het hotel, mooi op tijd om in te checken voor de vlucht van morgen. Kan maar geregeld zijn. Boarding passen kunnen we straks printen hier in het hotel of morgen op de luchthaven, maakt niet zoveel uit. We zijn in ieder geval ingecheckt. We drinken onze Jack en Malibu (flessen moeten toch leeg hé) en dan barst er weer een bui los. Deze keer iets heftiger dan zonet. Komt met bakken naar beneden, inclusief onweer. We hebben het dus getroffen in Key West. Een half uur later is alle weer opgeklaard.

Voor het eten lopen we naar de overkant, daar zit namelijk een Diner. Lekker dichtbij en het is er druk, dat is meestal een goed teken. Ook deze keer klopt dat. We eten er lekker en ik heb een zeer smakelijke originele milkshake, hmmm. Het is er echt heel druk, veel plaatselijke jeugd zo te zien. Hier om de hoek zit een universiteit, dat heeft er misschien ook mee te maken.  Hoe dan ook, het was onze laatste avondmaal. Hier in de USA dan hé. We vliegen morgen pas in de namiddag, dus we kunnen nog lekker rustig aan doen, en misschien nog even naar een mall of zo…

Bedankt voor alle reacties in ons gastenboek en tot zondag voor het laatste verslag van dit heerlijke reisje!

Zaterdag 25 en zondag 26 mei 2013
van Miami naar Amsterdam, Schiphol

Zaterdagochtend op ons gemakje koffers ingepakt, en nog een lekker ontbijtje in het hotel gegeten. Prima ontbijt trouwens hier. Om kwart voor 11 rijden we weg bij het hotel. Hé, zei ik dat gisteren ook al niet? Maar het is toch echt weer kwart voor 11 vandaag. We vliegen pas om 17.45 uur, dus we hebben de tijd. We rijden naar Miami Beach om nog even over de boulevard te cruisen. Of toch niet. Eenmaal aangekomen blijkt Ocean Drive, dé weg langs het strand, afgesloten te zijn. Wij zullen eens niet een “road closed” bord voor onze neus zien. Dus dan over Collin Ave, maar daar moet nu iedereen overheen en het is een gekkenhuis. Er staan ook allemaal dranghekken, maar geen idee waarom. Ik bedoel, ze wisten niet dat wij kwamen, dus voor ons zal het niet zijn.

We proberen nog op een andere manier bij het strand te komen, maar het zit er niet in. Dan niet. Genoeg zand en zon gezien natuurlijk de afgelopen dagen, maar tis het idee hé. We zoeken een parkeerplek bij Lincoln Road Mall, wat dan weer geen enkel probleem is ondanks de drukte. In dit leuke winkelgebied zijn we in december ook geweest en is geheel buiten en een autovrije straat. We shoppen hier nog wat en gaan nog even op het terras zitten bij het Van Dijke Café. Nog een laatste Key Lime Pie. Daarna is het toch wel tijd om richting vliegveld te gaan.

Na het inleveren van de auto is het tijd om de slippers te vervangen voor gympen. Heel jammer natuurlijk, maar het is nu echt voorbij. En aangezien het in Nederland 11 graden schijnt te zijn, lijken dichte schoenen niet onverstandig. We printen de boardingpassen, leveren de koffers in (nee, nee, geen overgewicht en geen extra koffer). We eten nog een broodje en dan komt ons vliegtuig al aangereden. We horen de hele tijd dat er verschillende vliegtuigen vertraging hebben. Ze roepen zelfs om dat er piloten uit Miami Beach moeten komen maar dat het daar zo druk is en dat die piloten vast zitten in het verkeer. Gekkenhuis. Bij ons gelukkig niks aan het handje. Het gaat allemaal lekker soepel, vliegtuig zit niet helemaal vol. Maken wij niet vaak mee.

We vertrekken dus mooi op tijd en komen een kwartier vroeger dan gepland in Atlanta aan. Onze volgende vlucht gaat om 22.35 uur, dus we hebben zo’n 2 en half uur te overbruggen. Maar in een Belgisch Café lukt dat prima. We vertrekken vanaf gate F1. Die ligt in de nieuwe terminal en dat ziet er allemaal erg mooi uit. Ook hier vertrekken wij weer prima op tijd. We vliegen nu met een toestel van de KLM, een A330-300. Hagelnieuw toestel. Behoorlijk grote schermpjes in de stoelen, waar we dan ook wat films op kijken. Wel veel turbulentie tijdens de vlucht. Verder prima bediening en goed eten. Op zondag om 12.45 uur, een kwartier eerder dan gepland, landen we op Schiphol. Koffers zijn er snel deze keer en vrienden staan al klaar om ons op te halen. Om 14.30 uur zijn we weer in ons eigen huisje. En ja, er is maar een ding dat echt opvalt; de kou! Dat is echt niet grappig. Zelfs na een warme douche heb ik het nog koud. We gaan maar aan de bitterballen, misschien helpt dat.

Het was in ieder geval een heerlijke korte vakantie. Lekker geluierd en genoten van het mooie weer. De cabrio was erg leuk om eens te huren, deze vakantie was er zeer geschikt voor. We hebben in totaal 1192 km gereden. Het zit er weer op, we gaan aftellen naar september. Dat moet te doen zijn, tot dan!

Stuur een bericht

Stuur een bericht met je vraag en/of opmerkingen.

visitor analysis