2014 Key West Oktober

We gaan weer naar Key West!

In oktober vertrekken we voor 10 dagen naar Key West, Florida. Vorig jaar mei is het ons heel goed bevallen zo’n weekje bijna niks doen. Vroeger vonden we dat helemaal niks. We worden ouder zullen we maar zeggen.

Deze keer doen we nog luier dan de vorige keer. We vliegen nu op Key West ipv Miami. We vliegen met KLM/Delta en hebben een overstap in Atlanta op de heen en terug weg. We huren geen auto, want dat is niet echt nodig op het eiland. Wel zullen we een scooter of zo huren voor een paar dagen. We verblijven weer in het Best Western Plus Hibiscus Motel. Gewoon een fijn hotel. Niet te groot, lekker zwembad en op een uitstekende locatie.

Op Jos zijn verjaardag maken we tripje naar het Dry Tortugas National Park. Dit eiland ligt ruim 100 km van Key West vandaan. Per boot of watervliegtuig te bereiken. Wij hebben gekozen voor het watervliegtuig. Op het eiland ligt een groot fort, leuk, maar is daarnaast vooral bekend om het heldere water er omheen waar je prima kunt snorkelen. Er komen hier ruim 400 soorten vissen voor. Wij zijn al blij als we er eentje zien!

dry-tortugas

Verder hebben we niks gepland. We zien het allemaal wel. Lekker rond dwalen door de leuke straatjes, drankje drinken op een terrasje, relaxen op een strandje en natuurlijk lekker eten. Ik denk dat het wel goed komt!

Dag 1

Woensdag 8 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel
Vlucht Amsterdam > Atlanta > Key West
Uitgevoerd door KLM/Delta

Het is gelukkig niet heel erg druk op de weg, en om even voor 8 uur zijn we op Schiphol. We vliegen om 10.55 uur, dus we zijn heel netjes op tijd. Zodra we de vertrekhal binnen lopen is het een wespennest. Wat een drukte zeg. Gaat iedereen vandaag vakantie vieren? We sluiten aan in de lange rij om onze koffers in te leveren. Het inchecken is gisteren thuis al gelukt. Maar ja, je moet die koffers nog kwijt he. Langzaam gaan we steeds een paar stappen naar voren. We komen er wel. Dan opeens kunnen we meters achter elkaar doorlopen. Wat een luxe. Ze hebben een paar ouderwets bemande (nou ja, bevrouwde) balies open gegooid. En zo worden onze koffers vriendelijk in ontvangst genomen en wordt ons een fijne reis toegewenst. Ik vind het leuker dan zo’n machine waar je je koffer in zet.

Schiphol is aan het verbouwen, dat is al snel duidelijk. Het is een beetje een rommeltje. Tijdelijke winkels en eetgelegenheden. Beetje krapjes allemaal. We wandelen naar de gate en gaan daar lekker zitten. E09, daar vertrekken we vandaag vandaag. Grappig, we zaten hier vorig jaar mei ook toen we naar Key West gingen. Er is hier een stukje afgezet met linten en we horen een medewerker praten over een lekkage. Niet lang daarna krijgen we te horen dat er een gate wijziging is wegens een lekkage. Joh. We moeten verhuizen naar E07. Dat is dus de gate hiernaast, dus dat valt reuze mee.

Daar start vrij snel de veiligheidscontrole. Eerst de vragen; alles zelf ingepakt e.d., dat gaat vlot. Maar dan; oké, laptop en iPad uit de tas dat is bekend. Maar sinds kort moet alles waar maar een snoertje aan zit uit je tas. Dit wisten we, maar dat het zo erg zou zijn, pfff ongelooflijk. Dus ook je hoofdtelefoon, losse oplaad snoertjes, telefoons. Alles dus. Alles eruit. Nee, niet alles weg. Maar alles eruit. Vooral Jos zijn camera tas en GoPro koffertje gaan zo goed als leeg. Wat een gedoe zeg. Maar ja, voor onze eigen veiligheid denken we dan maar he.

Eenmaal alles weer ingepakt is het wachten op het boarden. Dat gaat allemaal vlot. Ons vliegtuig is inmiddels ook naar gate E07 komen rijden en we vertrekken netjes op tijd.

De vlucht wordt uitgevoerd door Delta en we hebben een nieuw vliegtuig, ziet er goed uit. Grote tv schermpjes en op elke plek een usb aansluiting. Ook zit er tussen de stoelen een gewoon (Amerikaans) stopcontact. Erg handig.

Vlucht verloopt verder prima, af en toe een beetje turbulentie, maar zolang er geen drank uit de glazen klotst is er niets aan de hand. De verzorging is prima. Jos neemt de Thaise kip en ik de kip salade. Niks mis mee. We lezen nog even het magazine door wat altijd in je stoel zit. Of nee, toch niet, het is namelijk van A tot Z in het Chinees. Dat beheersen we toch iets minder goed. Maar we vermaken ons verder prima. Zo type ik ook alvast dit verslag op de iPad. We doen zelfs nog een dutje! Altijd meegenomen.

We komen iets eerder aan op Atlanta dan gepland. Lekker doorgevlogen. Hoeveel bijna 9 uur toch een hele zit is. Op naar de immigratie officier. Nou moeten we niet te snel willen he. Druk, druk, druk. Atlanta is een heel groot en mooi vliegveld, maar het kan dus ook heel veel passagiers verwerken. En dat doen ze allemaal op dit moment lijkt het wel. We denken dat er zo’n 125 loketten zijn, en oké misschien zijn er maar 100 in gebruik, maar dan nog staat er een rij van hier tot Amsterdam.
En toch zijn we dan best snel aan de beurt. Onze officier is een hele donkere, rustige, vriendelijk meneer. Luisterend naar de naam Whitehead. Wie dat vroeger verzonnen heeft in zijn familie? Hij vraagt alleen maar wat we komen doen, verder niets. Hup, vingerafdrukken en foto en we kunnen door naar de koffers. Die zijn er vlot, hoewel wij zijn al even binnen natuurlijk. Door de douane, koffers weer afgeven en dan weer in de rij voor de security check. Daar zien we een beetje tegenop, weer dat gedoe met die snoeren natuurlijk. Maar uuh, nee daar doen ze hier niet aan. Zou het een vreemde Nederlandse actie zijn dan? Typisch.

Alleen laptop en iPad uit de tas, verder mag alles erin blijven. Alle medewerkers zijn hier trouwens weer even vriendelijk, dat is echt opvallend op Atlanta vinden wij. Goed, we zijn een uur verder en dan kunnen we bar op gaan zoeken. We hebben in totaal 4 uur overstaptijd, denken we nu nog, dus we kunnen rustig een drankje gaan drinken.

Daarna op naar D33 voor onze vlucht naar Key West. Dat gaat gebeuren met een klein vliegtuig, een heel klein vliegtuig. Maar dat kleine ding is er nog niet. Je zou hem over het hoofd kunnen zien, maar nee hij is er echt nog niet. Uiteindelijk een gate wijziging naar D31, juist weer er direct naast, we kunnen zelfs blijven zitten waar we zitten. De Delta medewerker weet het allemaal leuk te vertellen, zo lijkt het net alsof vertraging helemaal niet vervelend is. Uiteindelijk met een uur vertraging gaan we dan toch echt naar Key West.

Na iets meer dan anderhalf uur vliegen landen we op het kleine vliegveld. Koffers oppikken en naar een taxi. Nu willen er best veel mensen een taxi dus iedereen wordt samen in diverse taxi’s gestopt. Met twee eilandbewoners zien we het halve eiland en zijn we eindelijk om 22.30 uur in het hotel. Zo, dat was een lang dagje.

Maar het is heerlijk om hier weer te zijn! Ti’s nog 28 graden, ook niet vervelend. Op de kamer wacht ons nog een fijne verassing! Er staat gewoon een fles champagne klaar voor Jos zijn verjaardag! Bedankt WillyAnn, erg leuk. We gaan nog even bij het zwembad zitten. Ik maakt het verslag af en Jos neemt een sigaar. Op de vakantie!

Ondertussen zijn we nu al heel lang wakker, dus nu eerst even lekker slapen.

Dag 2

Donderdag 9 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

Heerlijk geslapen, als een blok allebei. Lekker hoor. Uurtje of 9 haal ik een ontbijtje in het hotel. De ontbijtruimte is een beetje aangepast, het is hier niet groot maar het is nu wel efficiënter ingericht. Ik haal wat lekkere dingetjes en een sapje. Koffie maak ik op de kamer.

Uurtje of 10 gaan we eens aan de wandel. We lopen heel Duval Street af tot aan de haven. Er ligt weer een groot cruise schip, blijft toch indrukwekkend om te zien. Hier en daar gaan we even een winkeltje in en geven we wat dollars uit. Ook koopt Jos sigaren bij het leuke, oude Cubaanse mannetje. Het is trouwens schitterend weer, zo’n 30 graden en wat bewolking. Wel een hoge luchtvochtigheid.

We lunchen bij Sunset Pier, aan het water. Lekker bootjes kijken. We nemen allebei een Lobster BLT. Oftewel een broodje kreeft. Je kunt hier in diverse restaurants kreeft eten. Maar wij dachten laten we klein beginnen, we hebben namelijk nog nooit kreeft op. Het broodje smaak echt heerlijk, maar om nou zo’n heel beest op te eten. Daar gaan we nog even over denken.

In de middag lopen we naar een verhuur bedrijf. Die heb je hier bijna op elke straathoek. We kiezen voor A&M Rental, vlakbij het hotel. Ze hebben fietsen, scooters en elektrische wagentjes. We gaan voor de scooter! Fietsen zie je hier ook heel veel en is ook leuk, maar met dit weer… nee doe maar niet.
Dus we racen weg met twee scooters. Nee, geen prachtige Vespa’s of zo, simpele dingen. Maar prima te doen. We rijden naar de liquor store en halen wat drank voor de rest van de week. Lekker voor bij het zwembad.

En bij dat zwembad brengen we de rest van de middag door. Het is dan ook de plek waar ik in het zonnetje het verslag schrijf. Af en toe een duik omdat het te warm wordt. Lekker hoor. Het is goed uit te houden hier!

s’avonds gaan we eten bij Mangoes in Duval Street. Daar hebben we een heerlijk malse steak op. Als toetje een voortreffelijke Key Lime Pie. Op de kaart staat dat het de beste Pie van het eiland is. We zijn geneigd dat te geloven. Zo lekker!

En nu zitten we weer bij het zwembad, met een schitterende maan die door de wolken schijnt. Het is een uurtje of tien. We nemen nog een afzakkertje voordat we lekker gaan slapen.
Nog steeds zijn er niet heel veel foto’s gemaakt, maar hieronder toch wat foto’s van gisteren en vandaag.

Klik op de afbeelding voor de diashow

Dag 3

Vrijdag 10 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

Tja, wat kunnen we zeggen over vandaag. Lekker relaxed gedaan, maar dat is niks nieuws haha. Vanmorgen eerst even naar het vliegveld gereden. Nee, we hebben geen plannen om eerder terug te komen hoor. Maar we kijken even waar we zondag moeten zijn voor het watervliegtuig en dan weten we gelijk hoe lang we er over doen.

We rijden ook naar een ander haventje dan gisteren. Ja, het eiland is niet zo heel groot, maar haventjes genoeg. En mooie boten ook. Luchen moet een mens toch ook, dus dat doen we hier maar gelijk. Ik neem een salade, want dat is  niet zo veel. ahum.

Maar het smaakt prima. Daarna stappen we weer op onze scooters en rijden even naar de supermarkt. Het water is alweer bijna op, dus even nieuwe halen bij de Publix. We zijn blij met onze scooters hoor, want die supermarkt is bijvoorbeeld echt te ver om te lopen van ons hotel.

En wat er dan gebeurt… het gaat regenen! Ja, echt waar, van die druppels uit de lucht. En wij zitten op onze scooters. Beetje jammer. Het duurt toch echt wel 3 minuten denk ik. Wat zeg ik, misschien wel 5 minuten! Daarna schijnt de zon weer en zijn we in 1 minuut weer opgedroogd.

In de middag gaan we weer lekker zwemmen en af en toe opdrogen op het ligbedje. Of andersom, kan ook. Heel vervelend allemaal. Er komen aardig wat  nieuwe gasten aan in het hotel, maar het is dan ook weekend, dus het zal best druk zijn.

Voordat je het weet is het alweer een uurtje of 6 en gaan we douchen en omkleden voor het avondeten. Het is nog redelijk rustig in Duval Street, maar waarschijnlijk is iedereen nog naar de zonsondergang aan het kijken. De restaurants zijn wel al aardig vol. We vinden nog een plekje op het terras van het Hard Rock Cafe.

Het wordt al snel drukker op straat en het is tijdens het eten dus heerlijk mensen kijken. Er loopt en rijdt vanalles voorbij, gezellig hoor.

En zo is er alweer een lekker dagje voorbij. We kunnen hier goed aan wennen hoor!

Klik op de afbeelding voor de diashow

Dag 4

Zaterdag 11 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

Ander haventje, ander restaurantje, andere winkeltjes, andere straatjes door met de scooters, zelfde zwembad. Dat is het eigenlijk een beetje voor vandaag.

Jos heeft ook even de GoPro uitgeprobeerd op de scooter, we gaan zo even kijken of het wat geworden is. Dus dan zien jullie het vanzelf hier ergens terug.

Ook nog even een kadootje gekocht voor Jos, want ja morgen is hij toch echt jarig. In Nederland nu al, maar hier moet hij nog even wachten.

Vandaag was het echt heel warm, warmer dan de vorige dagen. En toch, weer een paar regendruppels vanmiddag. Stelt weer helemaal niks voor, maar apart is het wel.

Avondeten doen we weer bij Mangoes. Dat was zo lekker van week en je zit er ook gezellig. Lekker kijken naar de dikke auto’s die meerdere keren langs rijden, of de rare fietsen, of de stoere motoren. Net Valkenburg, maar dan anders.

Jos neemt weer de filet mignon, ik ga voor een visje; de snapper. Heerlijk mals met lekkere groente en rijst.

Nog even langs de Walgreens voor frisdrank en biertjes. Dan lopen we Duval Street weer uit, terug naar het hotel. Dat is echt niet heel ver, maar terug lijkt toch verder dan heen.

We zitten nog lekker bij het zwembad, verslag en de foto’s regelen en ondertussen een drankje en Jos een sigaar. Daarna weer lekker slapen. Ondanks dat we vakantie hebben liggen we hier best vroeg op bed. Om 23.00 uur uiterlijk vallen de luiken wel dicht zo ongeveeer, en dat terwijl we toch erg weinig doen. Zal het warme weer wel zijn of zo.

Klik op de afbeelding voor de diashow

Dag 5

Zondag 12 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

Het was een heerlijk, geslaagde dag! Zo leuk dat we nu uitgeteld zijn allebei. Het verslag en de foto’s volgen dus morgen, we hebben er nu geen puf meer in. Weltrusten en tot morgen!

—-zzzz—-zzzz—-zzzz—-

Zo, we zijn weer firs en fruitig, dus hier het verslag van 12 oktober!

Om een uurtje of 9 staan we op, dat is dus een soort van uitslapen hier. Tegen tienen haal ik nog even een ontbijtje, dat kan tot 10.00 uur namelijk. Dan maken we ons langzaam klaar voor ons watervliegtuig avontuur. Zwemkleding aan, snorkelspullen en handoeken in de tas.

Om even na elf uur rijden we naar het vliegveld. We melden ons bij Key West Seaplane Adventures. Het ziet er allemaal keurig uit hier. We moeten nog even een formulier tekeken, over eigen risico en veiligheid en blablabla. We krijgen een koelboxje met water en frisdrank mee. Het is ook mogelijk om snorkelspullen te lenen hier. Maar dat hebben wij dus zelf bij ons.

Terwijl we buiten wachten op vertrek kijken we naar de bedrijvigheid op het kleine vliegveld. We zijn hier van de week ook geland. Het is er nog best druk. We zien ook ons watervliegtuig landen. Die vliegt meerdere keren per dag heen en weer. Voor de duidelijkheid; hier landt hij dus gewoon op het land. Het heeft heel erg geregend vannacht, en er liggen hele grote plassen water, maar nog steeds land en stijgt hij hier vanaf het land.

Even voor 12.00 uur mogen we instappen. Er zijn 10 pasagiersplekken in het vliegtuig. Aangezien er nog maar 1 ander stel is dat nu meegaat hebben we dus de ruimte. We kiezen een plekje uit, zetten de koptelefoon op en zijn er klaar voor!

Onderweg verteld de piloot af en toe wat we zien. De vlucht duurt 3 kwartier en je vliegt behoorlijk laag zodat je een mooi zicht hebt op het prachtige blauw/groene water. Het is echt schitterend!

Na 3 kwartier komen we aan bij Dry Tortugas. Een eiland wat eigenlijk geheel een Nationaal Park is. Er staat een behoorlijk fort op, maar het gaat ons vooral om het mooie snorkel water. En mooi is het!

Daar vlak naast dat eiland landen we dus op het water, net zo makkelijk. Prima, zachte landing. We stappen uit op het strand. Het is prachtig mooi weer. Nog wel.

We hebben 2 en een half uur op het eiland. Dat lijkt veel, maar gaat best snel. Je kunt ook een dagtour nemen, dan heb je 4 uur. Maar goed, flippers aan, duikbrillen op en gaan. Het is hier inderdaad prachtig, we zien echt veel vissen. Allelei kleuren ook. Hopelijk is het een beetje te zien op de foto’s de filmpjes. Ook is hier koraal, zeker langs  de muur van het fort ziet het er schitterend uit. De muur is er helemaal mee begroeid.

Bijna anderhalf uur brengen we in het water door. Dan zoeken we ons plekje op het strandje weer op. Je bent hier dan trouwens niet alleen hoor. Er komt ook elke dag een boot met dagjesmensen. Dus die mensen zijn hier natuurlijk ook. Maar het is niet belachlijk druk of zo. Prima te doen.

Er hangen wel wat donkere wolken vlakbij het eiland. We besluiten dan ook naar de kleedhokjes te lopen en niet meer op het strand te gaan liggen. Soms zijn wij best slim… Als wij het kleedhokje uit komen komt het met bakken naar beneden. Een hele flinke onweersbui, met donders en bliksems. Met een mannetje of 10 blijven we schuilen in het gebouwtje. Veel mensen zijn al naar de boot terug. De boot vertrekt iets eerder dan ons vliegtuig.

Als het zo goed als droog is lopen we nog even het fort in. Nemen een kijkje en gaan dan nog even bij het strand zitten. Het zonnetje schijnt weer heerlijk! Ondertussen vertrekt de boot en komt ons vliegtuig weer aangevlogen. Deze keer is het volle bak in het vliegtuig. Maar ook dat is geen probleem, iedereen zoekt zijn plekje. De piloot maakt flink vaart op het water en hup we gaan de lucht in!

Op de terugweg zien we zelfs waterschildpadden zwemmen vanaf boven. Zo mooi! We hebben eerder met een watervliegtuig gevlogen, (1996), maar het blijft een fantastische ervaring. Om 4 uur zijn we weer terug op het vliegveld van Key West. De scooters staan nog netjes op ons te wachten en we tuffen weer naar het hotel.

We douchen en daarna gaan we naar Duval Street om een hapje te eten. We komen terecht bij het Grand Cafe Key West. Nu is Grand Cafe een beetje verkeerd beeld, want het is hier best chique. Er liggen tafelkleedjes op tafel, dat zegt hier genoeg. We nemen allebei filet mignon, het vlees zit hier alleen op een stokje. Soort luxe sate zeg maar. En ja, Jos is natuurlijk wel jarig he. Dus we nemen ook een toetje.

Terug in het hotel maken we de champagne open, dat is nog een toetje na het toetje zeg maar. Het was een hele leuke dag vandaag, maar dit is het moment dat we opeens omvallen van de slaap. Alles bij elkaar was het best vermoeiend, maar zo de moeite waard! Jos wil zijn verjaardag wel vaker op deze manier vieren.

Foto’s volgen de volgende dag.

Dag 6

Maandag 13 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

Ach, er is alweer zo’n heerlijke dag voorbij. Zijn we hier echt maar een week? Zo jammer.

Toen we gisteren vanaf het vliegveld naar het hotel reden zagen we langs de kant van de weg een super grote leguaan zitten. Dus wij even gestopt. Er stond nog een stel bij te kijken en die jongen vertelde ons dat daar vlak achter een opvangcentrum zit voor dieren. Interessant. Maar we hadden er gisteren geen puf meer voor en het ging ook al bijna sluiten.

Dus daar zijn we vanmorgen naar toe gegaan. Ze vangen er zieke/gewonde dieren op, maar het is ook een rustplaats voor de trekvogels voordat ze de oceaan oversteken. Toegang is gratis, maar natuurlijk wordt een donatie op prijs gesteld. We lopen door de dichte begroeiing en komen uit bij een klein meertje. Dit wordt kunstmatig in stand gehouden, want anders is er geen vers water voor de vogels. Op Key West zijn geen zoetwater meren.

We zien vogels en schildpadden, maar vooral de groene leguaan maakt indruk. Wat een mooi beest zeg. En heel nieuwsgierig.

We lopen nog even langs de grote hokken waar een aantal vogels zitten die herstellende zijn. Zodra ze beter zijn gaan ze terug de natuur in. Terug bij de ingang doen we een donatie in de bus. Mooi werk doen ze hier.

We touren wat verder over het eiland. Maken wat foto’s van versierde huizen ivm Halloween. Het valt een beetje tegen hoeveel huizen er versierd zijn. We hadden dat meer verwacht.
We nemen een kijkje bij de pier. Ook rijden we naar de vuurtoren. Sterker nog, we gaan naar boven in de vuurtoren. Pfff. Had ik al gezegd dat het bloedje heet is vandaag. Maar het uitzicht is dan wel weer erg mooi.

Lunchen doen we weer in een restaurantje aan de haven. Dan is het de hoogste tijd voor een plons in het zwembad. Even afkoelen. Rond een uurtje of 5 rijden we naar de Sunset Pier. We hebben nog geen zonsondergang gezien hier, en dat kan natuurlijk echt niet. Dus zoeken we een mooi plekje uit en nemen een drankje. En nu maar wachten.

De zonsondergang is een paar minuten over 7 vandaag. Er is veel bewolking, er vallen af en toe wat druppels dus we zijn benieuwd of het wat gaat worden. Maar de zon laat ons niet in de steek. Het is een schitterende zonsondergang. Nu de zon onder is bestellen we gelijk hier maar iets te eten. We zitten hier gezellig, dus waarom niet. Dat vindt ook de serveerster, die 3 jaar in Nederland heeft gewoond en nog prima Nederlans spreekt. Echt grappig. Ze is Engels, maar ondertussen getrouwd met een Amerikaan. Het eten smaakt ook nog eens prima. Ik heb de tonijnburger en Jos een Mahi-Mahi burger. Dat is ook een vis, beter bekend als de Goudmakreel. Nu ken ik die ook niet, maar het smaakt prima, daar gaat het om. Geen toetje deze keer, we zitten goed vol. We pikken de scooters weer op en rijden door Duval Street terug naar het hotel. Daar nemen we nog wel een afzakkertje natuurlijk. Je moet zo’n mooie dag goed afsluiten tenslotte.

Klik op de afbeelding voor de diashow

Dag 7

Dinsdag 14 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

Vandaag hebben we eens cultureel gedaan. Moet niet gekker worden natuurlijk. Eerst racen we op de scooters naar een fort, hoewel we dat niet kunnen vinden eigenlijk. Wel zien we dan een schip liggen van de Coast Guard dat open is voor publiek. Altijd leuk. Dus wij dat schip op. Het is een self guided tour, ook wel zo fijn. De USCGC Ingham is in 1988 met pensioen gegaan, en ligt hier nu aan de kade in Key West. Het schip komt uit 1935 en ook al is het een schip van de kustwacht, tijdens de oorlog is hij ook ingezet als oorlogschip.

Altijd mooi om te zien hoe krap en eenvoudig alles toen was. We gaan weer heel wat trapjes op en af, en dat allemaal zonder airco. Het is al 32 graden en volgens een weerapp een gevoelstemperatuut van 42 graden. Ik bedoel maar.

Na dit leuke uitstapje onderzoeken we dat fort gebeuren nader. Het blijkt op een State Park te liggen. We besluiten dat even te laten voor wat het is. Eerst maar even beter onderzoeken. Hier vlakbij ligt ook het Key West Eco Center. Een mooi, modern gebouw (met airco) waar van alles te zien is over het waterleven rondom Key West. Mooi gedaan.

Maar Key West heeft gewoon nog een fort. Dus die kant dan maar op, in dit geval weten we precies waar het ligt. We rijden trouwens kris kras over het eiland, weer allemaal nieuwe straatjes, erg leuk hoor zo met de scooter.

Fort East Martello, dat is ‘m! Gebouwd in 1862 om de vijand tegen te houden, maar uiteindelijk nooit gebruikt. Nu kun je er dus een kijkje nemen en ook is het gelijk een historisch museum over Key West. Twee vliegen…. je weet wel.
In de mooi aangelegde binnentuin kom je ook nog eens een leguaan tegen, of drie. Op de gekste plekker trouwens.

Dan is het de hoogste tijd voor lunch. We rijden naar de haven en laten ons een visje weer prima smaken. Vanaf het restaurant heb je zicht op de haven en Jos ziet daar de zeilboot liggen die we gisteren langs zagen varen tijdens de sunset. The Jolly Rover, een prachtige Scooner. Een replica van de echte uit 1800.

Voor 45 dollar kun je het tochtje naar de sunset meemaken. In het restaurant krijgen we bij het afrekenen ook nog een kortingsbon voor dit schip van 5 euro per persoon. Dat kan geen toeval zijn. Dus wij naar dat schip. De vriendelijke man geeft uitleg hoe en wat en we maken een reservering voor vanavond. Om 17.15 uur moeten we ons melden.

Even terug naar het hotel. camera’s opladen, verfrissende douche, even relaxen en dan weer naar de haven. Er kunnen 40 mensen mee, maar die zijn er zeker niet. Hooguit en stuk of 20. De haven uit gaat op de motor. Maar daarna worden de zeilen gehesen. Dat zijn er maar liefst 6. We mogen ook nog even aan het roer staan, levensgevaarlijk, maar het is goed gegaan.

 

Het is echt heerlijk op het water. De zee is heel rustig (gelukkig). De kaptein geeft af en toe wat uitleg over de omgeving. Hij lijkt trouwens op Jack Sparrow, voor de kenners. Maar we zijn dan ook een piratenschip, dus dat maakt het wel compleet. Twee uur zijn we op het water. Met de twee aanwezige kanonnen worden toevallige passerende schepen de stuipen op het lijf gejaagd, jammer genoeg is het een soort van losse flodder ?  De ondergaande zon is een bijkomstigheid vandaag, want er zijn te veel wolken voor. Maar dat mag de pret niet drukken, het was een heerlijk tochtje.

Om half 8 zijn we weer aan land. Eten doen we maar gelijk in hetzelfde resraurant als vanmiddag. Het is nu wel mega druk, maar ze hebben nog een plekje voor ons. Daarna zoeken we de scooters weer op en door Duval Street tuffen we weer terug naar het hotel.

Bij het zwenbad maken we het verslag en de foto’s in orde. Het zijn iets van 90 foto’s vandaag, dus succes! Morgen alweer onze laatste volle dag op Key West, zo jammer want we hebben het hier prima naar onze zin!

Klik op de afbeelding voor de diashow

Dag 8

Woensdag 15 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

En het is alweer de laatste volle dag van ons tripje naar Key West. Morgen vliegen we in de middag terug naar Nederland.

Maar vandaag hebben we nog lekker rondgereden op de scooters. Was echt een prima keus om die de hele week te huren.

We hebben Fort Zachary toch nog bezocht. Het is inderdaad een State Park. Met daarin het fort, een strand en een park. Voor ieder wat wils. Het fort heeft de kustlijn van Florida hier verdedigd van 1845 tot 1947. Heeft zich dus zeer nuttig gemaakt.

We rijden een stukje door naar het park, waar we heerlijk in de schaduw genieten van een fris drankje. Hier ligt de kustlijn vol rotsen, een stukje verderop is een strandje waar je heerlijk kunt zwemmen en snorkelen. Een plekje om te onthouden voor een volgende keer.

Het is alweer een beetje lunchtijd, maar heel veel trek hebben we niet. We rijden naar de supermarkt. We halen wat fruit, kaas en een broodje. We nemen een omweg terug naar het hotel,  zodat we nog een keer over de mooie kustweg rijden.

We installeren ons bij het zwembad en eten daar onze lunch op. De rest van de middag hangen we in en bij het zwembad. Dit zullen we gaan missen hoor. En dan voor de laatste keer deze vakantie lopen we Duval Street helemaal uit tot aan de Sunset Pier. Daar nemen een drankje en zien de zon niet ondergaan. Er is nog meer bewolking dan gisteren. We lopen weer een heel eind terug om te gaan eten bij Mangoes. Ja, inderdaad, daar zijn we eerder geweest. Maar de filet mignon is daar zo lekker, daar willen we mee afsluiten. En natuurlijk een Key Lime Pie als toetje!

Terug bij het zwembad neemt Jos nog een laatste sigaar, hang ik nog even mijn voeten in het zwembad en dan zit het erop. Morgenochtend koffers pakken en de scooters weg brengen. We hebben de kamer tot 12.00 uur, dus dat komt helemaal goed.

Voor de laatste keer welterusten vanuit Key West, en vrijdag volgt nog een update over de terugreis. Bedankt voor het meelezen en de reactie’s, erg leuk!

We hebben alweer plannen om in mei volgend jaar hier weer te gaan vertoeven.

Klik op de afbeelding voor de diashow

Dag 9

Donderdag 16 oktober 2014
Overnachting: Best Western Plus Hibiscus Hotel

Na een laatste hotel ontbijtje gaan we de scooters terugbrengen. Dat is hier echt vlak achter. Inleveren is binnen 2 minuten gebeurd. Terug in het hotel gaan toch echt de korte broeken uit en de lange broeken aan. Helaas, maar in korte broek aankomen in Nederland lijkt ons geen goed plan.

Laatste spullen in de koffers en dan gaan we uitchecken. Het hotel is weer prima bevallen. Bij de receptie bellen ze een taxi voor ons. Die brengt ons netjes naar het vliegveld. Ook de vertrekhal is maar klein en vooral zeer rustig. We willen onze boardig passen gaan uitprinten en gelijk komt er iemand aan om te helpen. Hoewel het echt niet moeilijk is natuurlijk, maar het is wel aardig.

We kunnen gelijk door security, maar we nemen eerst nog een laatste Key West drankje en hapje in het restaurant. Wat dan weer redelijk groot is.

Zo dat heeft weer gesmaakt, dan op naar security. En net als alles op dit eiland is dit ook relaxed. Er is gewoon niemand voor ons, niemand achter ons ook trouwens. De iPad mag zelfs in de tas blijven, de laptop moet er wel even uit. In de scan herkent een medewerker de GoPro camera’s en maakt met Jos op zijn gemak een praatje over het nieuwste model. Haha, probeer dat maar eens bij de stresskippen op Schiphol.

We nemen plaats bij Gate 2. Ja, er zijn hier nog wel 6 gates. Al is de ruitme tussen de gates maar een paar meter. Er is hier bij de gate trouwens ook nog een restaurant. Netjes hoor. Langzaam loopt de ruimte een beetje vol voor onze vlucht.

Als het boarden kan beginnen lopen we naar het vliegtuig. Geen slurf hier he, gewoon een trap. We hebben nu een 737, dus dat is nog best een redelijk groot toestel. Niet zo’n kleintje als op de heenreis.

In een uur en 3 kwartier vliegen we naar Atlanta. We komen aan op pier E en moeten naar pier F. Dat doe je dan met het treintje. Op dit vliegveld is gratis internet en ik type het verslag hier alvast. Nog een uurtje en dan mogen we weer instappen. De vlucht vertrekt om 19.57 uur. Hopelijk kunnen we een beetje slapen en vliegt de piloot een beetje door.

Dag 10

Vrijdag 17 oktober 2014
Overnachting: Thuis

Gelukkig schijnt het zonnetje als we op Schiphol aankomen! Dat ziet er tenminste nog een beetje gezellig uit. Verder valt het niet mee om hier weer te zijn.

De vlucht is op zich prima verlopen. Jos heeft aardig wat kunnen slapen, maar ik eigenlijk gewoon helemaal niet. Die laatste uren duren dan echt een eeuwigheid. Maar dat hoort er allemaal bij. En het was de moeite waard!

We hebben genoten van de sfeer op het eiland, de aardige mensen en natuurlijk het mooie weer. We maken alweer plannen om volgend jaar opnieuw te gaan! Maar nu eerst maar eens de winter hier doorkomen. Gelukkig wordt het dit weekend lekker weer inderdaad, dus dat is even mazzel hebben.

We wensen iedereen een fijn weekend en tot het volgende verslag in 2015!

Stuur een bericht

Stuur een bericht met je vraag en/of opmerkingen.

visitor analysis