Donderdag 25 mei 2017
Van Boston naar Amsterdam

Donderdagochtend half 10. We zijn al klaar om uit te checken. Hoeft pas om 11 uur, maar ja, klaar is klaar hè. Koffers zijn gepakt, alles paste er prima in, en netjes onder het maximale gewicht. Dus gaan we vertrekken. We hoeven pas om half 4 op het vliegveld te zijn en het is ongeveer een uur rijden. Tijd in overvloed dus. En wat nu een beetje jammer is op deze dag… het regent. Op dag 1 hadden we de hele dag regen en nu dus weer. Maar daar tussenin hebben we uitstekend weer gehad en dat is het belangrijkste.

Alleen beperkt dat een beetje de mogelijkheden voor vandaag. Maar ja een Mall is altijd een goede optie natuurlijk. Dus daar rijden we heen en brengen we wat tijd door. Nog een kop koffie met een danish bij de bakker, hmmm. Deze bladerdeeg gebakjes met fruit hebben ze ook vaak in hotels bij het ontbijt, maar van de bakker zijn 1000x lekkerder.

Het verkeer rondom Boston kan nogal druk zijn dus gaan we maar op tijd die kant op. Ja, hoe dichter bij Boston hoe drukker het wordt, ook de regen helpt natuurlijk niet. Om 15.00 uur zijn we bij Alamo om de auto in te leveren, goede timing dacht ik zo. De GMC Acadia was een hele fijne auto. Nu was deze heel luxe uitgevoerd met heel veel snufjes, maar ook zonder de snufjes zouden we deze auto zo weer kiezen inden mogelijk.

We hebben toch nog 1480 km gereden, terwijl het deze keer geen road trip was. Ook zijn we veel met Wayne en Stacey meegereden, maar zij ook met ons. Het inleveren gaat verder vlot en we stappen al snel in de shuttle bus die ons naar vertrekhal A brengt. Delta Airlines komt hier aan op E en vertrekt van A. Zover gaat alles lekker op tijd. Nog wel.

Er zijn hier niet super veel eettentjes waar je even lekker kunt zitten, maar we vinden een plekje bij Vino Vollo. Wat een drukte hier overal. Op tijd lopen we naar de gate, A14. Er is nog geen vliegtuig te zien. Later wordt er omgeroepen dat het vliegtuig is geland bij pier E en zo naar pier A komt. Geen idee hoelang dat rijden is, maar de geplande vertrekt tijd van 18.38 gaan we inmiddels niet meer halen. De omroepmevrouw houdt ons leuk op de hoogte, niet dat het daardoor sneller gaat, maar ze klinkt heel vriendelijk. Tegen zeven uur komt het vliegtuig dan aangereden. Moet natuurlijk nog wel de bagage en het eten erin. En wij natuurlijk ook.

De nieuwe vertrektijd van 19.30 lijken we ook niet meer te halen. Maar even over half 8 zitten we dan toch. Wat niet wil zeggen dat we ook vertrekken. Ze zijn nog bezig met de bagage. Dan lijken we toch echt te gaan. Met de nadruk op lijkt. Er wordt omgeroepen dat bij de drankjes geen pinda’s worden geserveerd. Er is een persoon aan boord die een ernstige allergie heeft. Oke, apart. Maar prima, als we dan nu maar de lucht ingaan.

Maar er gebeurt eigenlijk niks, behalve dat de bemanning een beetje nerveus doet. Dan loopt er vanachter een jongedame in tranen langs en gaat het vliegtuig uit. Oke, dat is gek. De piloot neemt het woord weer. Zij blijkt diegene te zijn met de allergie, en die blijkt zo ernstig te zijn dat ze niet op deze vlucht mee mag omdat ook in een aantal maaltijden noten zijn verwerkt. De piloot wil geen risico nemen dat ze ziek wordt als wij boven de oceaan hangen.

Maar ja, zij is zo van boord natuurlijk, maar haar koffer moet er ook uit. Dus zitten we nog wat langer. Kortom; we zitten een uur in het vliegtuig voordat we dat eindelijk vertrekken. 2 uur later dan gepland gaan we dan toch de lucht in. Het is nog steeds slecht weer en de eerste periode is er veel turbulentie.

De nootjes, die nu toch weer zouden kunnen, hebben we nooit meer gezien. Het eten en de drankjes worden gelijktijdig geserveerd, waarschijnlijk om de tijd een beetje in de halen. Mijn video scherm doet het eerst niet, maar de steward reset de boel en het werkt. Dus filmpje kijken, muziek luisteren en zo. Slapen is er helaas niet bij. Het tweede deel van de vlucht is wat rustiger. Hoewel; de piloot vraagt weer even de aandacht. Of er een dokter aanwezig is. Graag melden achterin in de pantry. Er lopen direct twee mensen naar achteren. Wat er precies aan de hand is weten we niet.

We landen om 10.00 uur op Schiphol, ipv 7.50 uur. En weer moeten we met bussen naar de terminal, geen slurf. De eerste koffers rollen om 11.00 uur op de band, onze zijn natuurlijk als laatste. 😉 Een enerverende vlucht was het wel. Maar we zijn veilig aangekomen en dat is het belangrijkste.

We hebben een hele mooie, interessante, soms emotionele reis achter de rug. Fantastisch om op terug te kijken en nu dus lekker nagenieten in het Hollandse zonnetje!

We hopen dat Private Linton L. Lowell vanaf z’n wolkje tevreden op ons neer kijkt.

Dankzij Linton en zijn fellow soldiers mogen en kunnen wij in vrijheid genieten!